É unha moi boa iniciativa do Concello de Vilagarcía de Arousa a de achegar aos cidadáns á fermosa Illa de Cortegada, pertecente ao Parque Nacional Marítimo Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia, organizando visitas guiadas a este patrimonio natural de todos os galegos.
Cortegada, a “Corticata” da antigüidade, é mencionada na súa Historia Natural polo historiador romano Plinio o Vello, segundo nos confirma o noso amigo e historiador, Xosé Lois Vila Fariña. De feito téñense atopado preto da illa varios obxectos da época romana, como diversas ánforas que se atopan no Museo de Pontevedra, dun barco romano afundido na costa de Cortegada.
A illa estivo poboada dende antigo; obrigouse aos seus dezasete derradeiros poboadores a abandonala co asunto da “donación” da Illa de Cortegada ao rei Alfonso XIII co obxectivo de que se construise nela a residencia de verán da familia real. Adiantáronse os santanderinos e ofrecéronlle ao rei o pazo da Magdalena, que este aceptou, quedando o tema de Cortegada en mero proxecto, emporiso o rei non devolveu a illa, apropiándose dela e facendo un coto privado de caza. Durante moitos anos houbo un garda coidador e se concedían arbitrariamente permisos para poder visitala, case sempre a persoas pudientes e grandes magnates que viñan aquí de caza.
Andado o tempo, o herdeiro da coroa, D. Juan de Borbón, Conde de Barcelona, vendeu a illa a unha inmobiliaria por sesenta millóns de pesetas dos anos 80, en compensación ao Concello de Vilagarcía donoulle unha miseria de cartos para rehabilitar o antigo edificio de Aduanas para servizos comunitarios. A recuperación da illa para o dominio público foi un proceso moi laborioso e costoso, que puido completar a Xunta de Galicia baixo a presidencia do Sr. Pérez Touriño. A Illa de Cortegada é integrada ao fin no Parque Natural e o pobo pode disfrutar do seu dominio, aínda que a inmobiliaria, a parte de manchea de millóns que recibiu, reclama moito máis, alegando que só lle pagaron o solo e que lle deben o pago da madeira que alberga como riqueza a fermosísima illa, cando non se fan ben as cousas por parte de a quen lle correspondía, sucede o que sucede. E gracias á plataforma cidadá que tanto loitou pola recuperación da illa!
As cantigas populares e os poetas non deixan de cantar á Illa acostada no fondal do mar, á nosa Illa de Cortegada, mirade que ben dicía Álvaro Cunqueiro:
Si miña señor a i-alba de Arousa beilar
poñereille, belida, un ventiño no mar.
¡A dorna vai e ven
que meu amor ten!
Poñereille unha frauta e máis un reiseñor
¡unha longa soedade coma a do mar maior!
¡A dorna vai e ven
que meu amor ten!
Na illa de Cortegada poñereille un galán
por pastor das mareas co seu remo na man.
¡A dorna vai e ven
que meu amor ten!
Poñereille unha gaita no bico da ría
¡unha abelaneira no medio do día!
¡A dorna vai e ven
que meu amor ten!
No hay comentarios:
Publicar un comentario